Χαμίνι

8 May 2006

Καλημέρα ή Καληνύχτα;

Η Δύση μου Ανατολή σου και άρχισε ο κόσμος να γυρίζει ανάποδα
Δεσμοί.
Μόνο ο χρόνος δεν μπορεί να μου κάνει τη χάρη, ή ο ύπνος
Απώλεια
Καμιά άνοιξη δεν έφτασε, κανένα χελιδόνι
Προσμονή

Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι παιδιά; Δεν προσποιούμαστε πως ωριμάσαμε;
Γιατί; Επειδή κρύβουμε τον πόνο της απώλειας για να μην εξηγηθούμε; Να μην δείξουμε πως είμαστε λειψοί; Σας το λέω! Πονάω, ψάχνω τρόπους να γεμίσω την απουσία, έστω και πρόσκαιρη, αλλά το μυαλό γλυστράει σε σκέψεις πιο οδυνηρές: Αν..., μήπως..., γιατί...;

Σας το λέω: Ποτέ δεν είμαι ολόκληρο κάτι, πάντα μου λείπει ένα κομμάτι!
Και γι' αυτό πάντα κυττάζω εμπρός και ψάχνω και κάποτε κυττάζω πίσω και σιγουρεύομαι:
Τίποτε δεν είναι ολόκληρο, όλα είναι κομμάτι από κάτι.

Κι έτσι μόνο ημερεύει λίγο η ψυχή γιατί νιώθει πως και η έλλειψη είναι μέρος από το κάτι που μας ενώνει!

1 Comments:

  • At 14 May, 2006 01:21, Blogger Ντιάνα Η. said…

    Χαμίνι, τώρα τελευταία υποψιάζομαι ότι αυτό το κάτι που μου λείπει, είναι δικό μου και αν κάποτε γίνω ολόκληρο, δεν θα ενδιαφέρομαι καθόλου αν θα είναι αυτό που θα με ενώνει με οποιονδήποτε....

     

Post a Comment

<< Home