Σιγά τις πόρτες!

Κλείνοντας την πόρτα, αφήνεις αυτούς που σ’ ενοχλούν απ’ έξω, ή μήπως αυτοί σε φυλακίζουν μέσα;

Πόρτα δεν έχω κλείσει σε κανένα ζωντανό πλάσμα ποτέ. Παρόλο που πολλές φορές έσπασα στις πόρτες των άλλων τα μούτρα μου.

Σιγά τα ωά. Δεν με ταΐζει κανείς και σε κανέναν δε χρωστάω… Δική τους η πόρτα, δική τους και η απόφαση.

Έτσι λέω να κάνω και τώρα. Θα τα πληρώσω τα σπασμένα, θα καταπιώ το θυμό μου, θ’ αλλάξω σχέδια, θα βρω κι αλλού πορτοκαλιές να κάνουν πορτοκάλια. Τι είχαμε, τι χάσαμε;

Είναι όμως να μη με πιάσει το πείσμα μου, γιατί έχω κι ένα ξεροκέφαλο… άλλο πράγμα! Την πόρτα θα την έχω ανοιχτή, αλλά «βάρδα» και φυσήξει κάνα μελτεμάκι και πάρουν κανέναν τα αίματα…