Για τους συνοδοιπόρους...
Ένα βότσαλο στη λιμνη. Απλώνονται οι κύκλοι. Το βότσαλο είναι ήδη στο βυθό. Ταξιδεύουν τα ίχνη ως την όχθη.
Έτσι και τα λόγια, οι λέξεις, οι σκέψεις που εκφράζονται.
Ένα βότσαλο στη λίμνη. Δεν μπορεί το νερό να συγκρατήσει το βάρος, στέλνει όμως την απόδειξη της ύπαρξής του μέχρι την άκρη του κόσμου. Όλο το στιγμιαίο σύμπαν γνωρίζει πως ένα βότσαλο έπεσε στη λίμνη.
Σκίζεται για ένα απειροελάχιστο του χρόνου η αλαζονεία της μοναξιάς...
Και κάθε ερώτηση βρίσκει σε μια απάντηση το ταίρι της
posted by χαμίνι @ 2:20 pm
2 Comments:
At 05 June, 2006 18:16,
Lion said…
Τα λογια σου εδω στο μπλογκ θα αλλαξουν καποτε τον κοσμο (τον κοσμο μεσα σου).
Ακομα και αν δεν φαινεται τωρα αυτο.
Οταν βλεπεις τα κυματακια στην επιφανεια, το βοτσαλο εχει πια βυθιστει.
Και παλι καλα ταξιδια.
At 07 June, 2006 10:42,
mortaki said…
Και κάθε ερώτηση βρίσκει σε μια απάντηση το ταίρι της
Άτιμo xamini τι ωραία που τα γράφεις!!!
:-)))
Post a Comment
<< Home