Τώρα!

Ό,τι σε κάνει να ελπίζεις σε καλύτερες μέρες σου στερεί την επιλογή να ζήσεις καλύτερες μέρες.

Αυτή ήταν η κυρίαρχη σκέψη που τρύπωσε στο μυαλό μου όταν διάβασα:

Το μέλλον σε απαλλάσσει απ’ τη ζωή.

Ελπίζεις... πως κάποτε όλα θ' αλλάξουν μαγικά. Πως το "αύριο" που θα ξημερώσει θα φέρει όσα σου στερεί το σήμερα. Και παλεύεις να ετοιμαστείς για ένα μέλλον που δεν θα γνωρίσεις ποτέ. Το μόνο που θα μείνει θα είναι η επιθυμία να νιώσεις την γεύση από το όνειρο που ποτέ δεν ξύπνησες για να το θυμηθείς.

Γιατί, όπως γράφει κάποιος μέσα στα παραμύθια του

Γιατί η ελπίδα δεν είναι αντίθετο του φόβου, είναι ένα με το φόβο.

Ας κάψουμε τις ελπίδες σε μιαν άγρια φωτιά, που θα φωτίσει τις μέρες που αφήνουμε να πεθαίνουν χωρίς να νοιαζόμαστε πια γι' αυτές. Ας κάψουμε τις ελπίδες μας για να αντικρύσουμε με ειλικρίνεια τη μαυρίλα που μας τυλίγει σήμερα κι ας μην περιμένουμε ένα αύριο που δεν γνωρίζουμε εάν θα έρθει...