Αργεί ακόμα η Άνοιξη μωρέ αδέρφια;
Ψάχνω για καμιά ξεφτισμένη κλωστή. Να την τραβήξω, να ξηλωθούν τούτα τα ρούχα της ψυχής που δεν τ' αντέχω...
Ψάχνω για καμιά ξεφτισμένη κλωστή. Να την τραβήξω, να ξηλωθούν τούτα τα ρούχα της ψυχής που δεν τ' αντέχω...
posted by χαμίνι @ 10:08 am
8 Comments:
At 03 October, 2006 13:37,
χαμίνι said…
Πως σ' έντυσα έτσι ψυχή μου;
Να μην κρυώνεις, να μην ντρέπεσαι...
Σάβανο αστραφτερό με στρας!
Τα σκίζω τούτα τα ενδύματα,
να'σαι ψυχή μου λεύτερη
όπως σου πρέπει να πετάς
Να μην μετράς
At 03 October, 2006 20:41,
Kallioph said…
:)
καλό μήνα χαμίνι
At 03 October, 2006 20:45,
Horexakias said…
H ανοιξη αργει πολυ δυστυχως!Μη ψαχνεις για κλωστες,σκιστα.
At 05 October, 2006 09:01,
Klearchos said…
Γιατί το έκρυψες εδώ;
At 05 October, 2006 10:23,
Ντιάνα Η. said…
Καλημέρα Χαμίνι! Μήπως χρειάζεσαι βοήθεια να σκίσεις τα ενδύματα της ψυχής στο Υποβρύχιο, μαζί μας; :)
At 06 October, 2006 17:51,
anonymos said…
Yπέροχο!
At 09 October, 2006 19:37,
perssefoni said…
"σε ορυχεία σκοτεινά
πετάω τα σκουπίδια
όσα μου έφερε η ζωή
κι όσα κι εγώ της πήγα"
αυτό το ωραίο τραγούδι μου θύμισαν αυτά που γράφεις.
καταννοώ και συμπασχω!
At 10 October, 2006 13:17,
mortaki said…
Go shopping... βούτα για καινούρια φεγγάρια!!! ;-)
Post a Comment
<< Home