Χαμίνι

13 Nov 2007

Κόκκινο

Κόκκινο μελάνι χύθηκε πάνω στο άσπρο μου χαρτί. Βαθύ κόκκινο κρασί πάνω στο άσπρο μου τραπεζομάντιλο.
Μια σταγόνα αίμα κυλάει στο χιονάτο τρυφερό σου δέρμα.
Κόκκινο στόμα μου μιλάει με άσπρες λέξεις που δεν μπορώ ν’ ακούσω γιατί χάνονται αιωρούμενες στο λευκό άδειο δωμάτιο.

Να βάψω όλες τις σκέψεις σου με κόκκινο. Ν’ ακούγονται τόσο δυνατά όσο χτυπάει η καρδιά μου.

Να μην ακούγεται ανάμεσα σε γη και ουρανό τίποτε άλλο παρά μόνο οι σκέψεις σου και οι χτύποι της καρδιάς μου

1 Comments:

  • At 20 November, 2007 01:49, Blogger γ.κ. said…

    Να μην ακούγεται ανάμεσα σε γη και ουρανό τίποτε άλλο παρά μόνο οι σκέψεις σου και οι χτύποι της καρδιάς μου

    τυχερός ο τυπάκος που που το διάβασε
    φαντάσου αυτός που τ΄ακουσε

    jack pot

     

Post a Comment

<< Home