Καληνύχτα

Ένα στρωμένο κρεβάτι κι ένα παράθυρο ανοιχτό
ν' ακούγονται που αλυχτούν οι σκύλοι μεσ' στη νύχτα.

Καθώς αρχίζουν να χτυπάνε στο τζάμι οι στάλες της βροχής
αρχίζει και το τραγούδι ν' ακούγεται από κάπου μέσα σου βαθειά.

Το ξέρω δεν κοιμάσαι. Το ξέρω, το νιώθω μέσα στο κεφάλι μου.
Το ξέρουν κοι λέξεις που σχηματίζονται βουβά
κι έρχονται σαν αερικά να απλωθούν στο μαξιλάρι σου.
Να σε γλυτώσουν απ' της νύχτας τις θολές σκιές,
αυτές που κάθε βράδυ τρυπώνουν στα όνειρά σου
και με γινάτι προσπαθούν να με ξορκίσουν... Μάταια!

Εδώ είμαι! Τόσο κοντά και τόσο μακρυά όσο διάλεξες.

Εκεί είμαι! Εκεί που άνοιξες μια χαραμάδα να εισβάλω.
Εκεί που το φως δεν μπορεί να νικηθεί. Και θα μείνω.