Έσκυψα πάνω απ’ το νερό να ξαναβρώ το πρόσωπό σου
Κι ήταν εκεί τα δυο σου μάτια,
θλιμμένα και θολά μεσ’ στη σιωπή

Σαν να κατάλαβες πως χάθηκε ο δρόμος,
Πως έσβησαν τα ίχνη απ’ τη βροχή

Ακούμπησα τα δάχτυλα πάνω στα δάκρυά σου
Κι έγινε η εικόνα φωτεινή

Άστραψε ο ήλιος στη ματιά σου
Κι όλο το φως απ’ τη μορφή σου
Γέμισε ό,τι μέχρι πριν είχα σκεφθεί.

Τρεμούλιασε η επιφάνεια της λίμνης κι εγώ
Έμεινα εκεί να περιμένω τα ουράνιο τόξο να φανεί

Όλα τα χρώματα που είχες ζωγραφίσει έφτιαξαν μια παράσταση τρελή
Αφέθηκα να στροβιλίζομαι στην όχθη
Μέχρι που έγινα μια μελωδία ονειρική

Αυτήν σου στέλνω να σιγοσφυρίζεις
Μέσα στο πέλαγος που έχεις ανοιχτεί!

Καλό ταξίδι!