Τώρα...

Μα δεν υπάρχει θάνατος όταν έχεις ήδη αποχωριστεί απ’ τον εαυτό σου. Όταν τον έχεις αποθέσει σε άλλο σώμα.

Και δεν αφήνεις να χαθεί ούτε μια ανάσα, όταν στο σώμα σου χτυπά με πάθος μια καρδιά, που δεν γεννήθηκε μαζί σου, αλλά μοιράζεται τους χτύπους της δικής σου.

Στιγμές και σκέψεις σαν κινηματογραφικά στιγμιότυπα. Περνούν και χάνονται στο σκοτάδι. Σαν καρφίτσες κεντρίζουν τη μνήμη. Όμως, ο έρωτας είναι πιο δυνατός ακόμη κι απ’ τον θάνατο. Τώρα…

Αγάπα καρδιά μου, ΔΥΝΑΤΑ

Κι αν είναι να χάσουμε ξανά ό,τι αγαπήσαμε, αν είναι να πονέσουμε, να θρηνήσουμε, ας έχουμε ήδη γίνει στάχτη απ΄το ηφαίστειο που καίει τη σάρκα και ελευθερώνει τα πιο μύχια μυστικά!

Προορισμός, έτσι κι αλλιώς, η κόλαση!!!